De stad waar de mensen werken belangrijker vonden dan gelukkig zijn.

Hoeveel steden zijn er niet waar het leven van de burgers volkomen ondergeschikt is aan het economische belang van de plaatselijke fabriek? Mensen werken zich letterlijk dood om geld te verdienen en maatschappelijke status te verwerven. Als ze opeens ziek of ontslagen worden, gaan ze zich pas realiseren dat ze vergeten zijn om van het leven te genieten. In deze ets vergroot ik dat thema uit. Ik laat zien hoe idioot het is. Overdag werken de arbeiders in de fabriek, die met een loopbrug verbonden is met de stalinistische flat, waar ze ’s avonds eten en slapen. En ’s ochtends weer naar de fabriek. Het lijkt een extreme voorstelling van zaken maar heel veel veertigers en vijftigers in de moderne samenleving leiden bijna net zo’n bestaan. Het arbeidsethos zit diep in onze calvinistische cultuur verankerd. Niets doen wordt sociaal niet geaccepteerd. Ledigheid is des duivels oorkussen. Als je werken leuk vindt is het oké. Maar de werkdruk in de maatschappij is hoog en het tempo is moordend. Worden we daar gelukkig van? Die vraag moeten we onszelf stellen voordat we achter de rollator lopen of achter de geraniums zitten. Het leven bestaat niet alleen uit werken. Gelukkig komen er steeds meer oosterse invloeden en spiritualiteit in ons leven. Zingeving hoeven we niet alleen uit werk te halen.

Dimensions

50 x 65

Tirage

25

Technique

Taille douce